Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να επισκεφτεί κανείς τη Μονεμβασιά, όλες τις εποχές του χρόνου.
Το Πάσχα είναι μια επιπρόσθετη αφορμή αφού συνδυάζει τη μεσαιωνική ατμόσφαιρα, την απαράμιλλη φυσική ομορφιά της άνοιξης και τη βαθιά κατάνυξη που εναρμονίζεται απόλυτα με την ηρεμία του τοπίου και την αναγέννηση της φύσης.
Τη Μονεμβασιά τη συναντάμε με διάφορα ονόματα στη διάρκεια της ιστορικής της διαδρομής.
Κάποτε την έλεγαν «Λουλούδι» ή «Μενεξέ» ενώ οι Τούρκοι την αποκαλούσαν «Λουλουδόκαστρο» (Μενεξέ Καλεσί).
Μια και την άνοιξη η περιοχή γεμίζει αγριολούλουδα, τα οποία μεταμορφώνουν το πετρώδες τοπίο σε ένα απέραντο πολύχρωμο κήπο δημιουργώντας μια πανδαισία χρωμάτων και αρωμάτων.
Το Πάσχα είναι η καλύτερη εποχή για να την επισκεφτείτε.
Αγαπημένος προορισμός των βυζαντινών αυτοκρατόρων, το «Γιβραλτάρ της Ελλάδας», όπως ονομάζεται η περίφημη καστροπολιτεία, δημιουργούσε ανέκαθεν στον επισκέπτη μια ακατανίκητη έλξη.
Είναι η ιδιαιτερότητα του τοπίου, που σαν «πέτρινο καράβι» όπως την αποκάλεσε το πιο γνωστό παιδί της, ο μεγάλος ποιητής Γιάννης Ρίτσος, πλέει στο πέλαγος κουβαλώντας ένα βαρύ ιστορικό φορτίο και άπειρες εικόνες πρωτόγνωρης ομορφιάς κάθε εποχή του χρόνου.
Αφυπνίστε τις αισθήσεις σας και αφεθείτε στο ταξίδι.
Στη Μονεμβασιά δεν χρειάζεστε χάρτη.
Ακολουθείστε μόνο, αυτό που σας κάνει εντύπωση και θα περάσετε το καλύτερο Πάσχα της ζωής σας!
Γνωριμία με το Κάστρο
Αφήνοντας πίσω το αυτοκίνητο σας που δεν έχει χώρο σε αυτό το μαγευτικό ταξίδι μόλις διαβείτε την πύλη περπατάτε πάνω στο δρόμο του Γιάννη Ρίτσου που γεννήθηκε και μεγάλωσε εδώ.
Σιγά-σιγά μπαίνετε στο κλίμα της καστροπολιτείας.
Στενά σοκάκια, πετρόκτιστα σπίτια, οικόσημα στις εξώπορτες των παλιών αρχοντικών, στενόμακρα ξύλινα παράθυρα αποτελούν την εισαγωγή στο ταξίδι σε μια άλλη εποχή.
Δεξιά και αριστερά του δρόμου θα δείτε μαγαζιά με παραδοσιακά προϊόντα, κομψά καφέ, γραφικά εστιατόρια, μπαρ που εκτός από καλές υπηρεσίες προσφέρουν ασύγκριτη θέα στη θάλασσα.
Προχωρώντας, κινούμενοι στον κεντρικό πλακόστρωτο δρόμο, θα φτάσετε στην κεντρική πλατεία, με την σημαντικότερη εκκλησία της κάτω πόλης, το ναό του Χριστού Ελκομένου.
Η «καρδιά» του Πάσχα
Ο ναός του Χριστού Ελκομένου είναι μια τρίκλιτη βασιλική με τρούλο, τρεις ημικυκλικές αψίδες στα ανατολικά και θολωτό νάρθηκα στα δυτικά.
Το εσωτερικό του ναού κοσμούν μεταβυζαντινές εικόνες του 17ου – 18ου αιώνας, ενώ τα μαρμάρινα γλυπτά που είναι διάσπαρτα γύρω από το μνημείο ή εντοιχισμένα σε αυτό χρονολογούνται στους παλαιοχριστιανικούς και βυζαντινούς χρόνους.
Στην εκκλησία επεστράφη το 2012 η περίφημη εικόνα της «Σταύρωσης» που είχε κλαπεί από εδώ τον Ιανουάριο του 1979, βρέθηκε το 1980 και έκτοτε φιλοξενούνταν στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο της Αθήνας.
Η συγκεκριμένη εικόνα θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες και ωραιότερες της λεγόμενης Παλαιολόγειας Αναγέννησης και αποτελεί ανεκτίμητης αξίας εκκλησιαστικό κειμήλιο.
Σήμερα μπορείτε να τη δείτε μέσα στην εκκλησία όπου φυλάσσεται σε ειδικές συνθήκες ασφάλειας.
Ο ναός του Χριστού Ελκομένου αποτελεί το επίκεντρο του θρησκευτικού ενδιαφέροντος όλες τις ημέρες τις Μεγάλης Εβδομάδας.
Τη Μεγάλη Παρασκευή μοναδικό θέαμα αποτελεί η περιφορά του Επιταφίου στα πλακόστρωτα δρομάκια της μεσαιωνικής πολιτείας.
Οι πιστοί ακολουθούν με αναμμένα λευκά κεριά τον Επιτάφιο, ενώ ψαλμωδίες του επιτάφιου θρήνου αντηχούν στον βράχο της Μονεµβασίας δημιουργώντας μια μυστηριακή ατμόσφαιρα βαθιάς κατάνυξης.
Οι ανθισμένες βουκαµβίλιες και το φεγγάρι που παίζει µε την θάλασσα, συνθέτουν ένα πρωτόγνωρο και επιβλητικό σκηνικό.
Ο πένθιµος χτύπος από τις καµπάνες των εκκλησιών που ηχούν σε όλες τις γωνιές της καστροπολιτείας συµπληρώνει το γλυκά µελαγχολικό συναίσθηµα που αναδύει η ατµόσφαιρα.
Την επομένη, το Μεγάλο Σάββατο, οι πιστοί συγκεντρώνονται και πάλι μπροστά στην εκκλησία του Χριστού Ελκομένου.
Το Άγιο Φως δίνεται από χέρι σε χέρι και το «Χριστός Ανέστη» ακούγεται σε μια σιωπηλή, ευλαβική και κατανυχτική ατμόσφαιρα με τους πιστούς να ανταλλάσουν το «φιλί της αγάπης».
Μετά το τέλος της λειτουργίας οι όμορφες ταβέρνες της καστροπολιτείας σερβίρουν το γιορτινό τραπέζι με την πατροπαράδοτη μαγειρίτσα, αλλά και άλλες τοπικές σπεσιαλιτέ.
Οι εορτασμοί κορυφώνονται την ημέρα της Λαμπρής.
Την Κυριακή του Πάσχα στον περίβολο της εκκλησίας του Ελκόµενου Χριστού γίνεται το παραδοσιακό κάψιµο του Ιούδα – ενός ανθρώπινου οµοιώµατος από ξύλα και άχυρα, µέσα στο οποίο υπάρχουν εκρηκτικά.
Αποτελεί την κορύφωση ενός φαντασμαγορικού θεάματος.
Καθώς μόλις η φωτιά ανάψει, αρχίζει ο πανόραμα των βεγγαλικών!
Από το µεσηµέρι και µετά, όλοι αφοσιώνονται στις προετοιμασίες του λουκούλλειου γεύµατος της Κυριακής του Πάσχα και ετοιµάζουν όλων των ειδών τις λιχουδιές που θα γεµίσουν το πασχαλιάτικο τραπέζι!
Διαμονή – φαγητό
Η καστροπολιτεία διαθέτει πολλούς όμορφους και φιλόξενους ξενώνες με παραδοσιακό στιλ και όλη τη σύγχρονη άνεση που μπορούν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες σας.
Έχει επίσης πολλά όμορφα καφέ – μπαρ με υπέροχη θέα στη θάλασσα αλλά και φημισμένες ταβέρνες όπου μπορείτε να απολαύσετε μοναδικές ντόπιες σπεσιαλιτέ σε όλη τη διάρκεια της παραμονής σας στη Μονεμβασιά.
Μην παραλείψετε να γευτείτε μπαρμπούνια σαβόρι (στο τηγάνι σβησμένα με ξίδι και δενδρολίβανο).
Γενικά η περιοχή φημίζεται για τα ολόφρεσκα και πεντανόστιμα θαλασσινά (σαλιγκάρια, πεταλίδες και καβούρια) τα μαγειρευτά (όπως κόκορας κοκκινιστός με χυλοπίτες και κουνέλι στιφάδο) αλλά και τις εξαιρετικές της πίτες.
Βόλτες στο κάστρο – Τι να μην χάσετε
• Την Άνω Πόλη του κάστρου, τον περίφημο «Γούλα» για να απολαύσετε τη συγκλονιστική θέα και να τραβήξετε μοναδικές φωτογραφίες!
• Στην Κάτω Πόλη αξίζει να επισκεφτείτε το µουσουλµανικό τέµενος – διατηρητέο κτήριο του 16ου αιώνα, που σήμερα στεγάζει την Αρχαιολογική Συλλογή της Μονεμβασιάς, καθώς και αξιόλογες βυζαντινές εκκλησίες.
• Το σπίτι του Γιάννη Ρίτσου.
Εκτός κάστρου
Αξιοποιείστε τα πρωινά σας για σύντομες και όμορφες εκδρομές εκτός κάστρου, για να γνωρίσετε τις πολλές ομορφιές του Δήμου Μονεμβασιάς, όπως:
– Το γραφικό Κυπαρίσσι με τη νησιώτικη, αιγιοπελαγίτικη ατμόσφαιρα και τις πανέμορφες γειτονιές του.
– Το πανέμορφο λιμανάκι του Γέρακα όπου μπορείτε να γευτείτε φρέσκο ψάρι και θαλασσινά.
– Το παραθαλάσσιο χωριουδάκι της Ελιάς (σε απόσταση 9 χιλιομέτρων από τους Μολάους) όπου τις ημέρες του Πάσχα βάζει τα πιο όμορφα και παραδοσιακά χρώματα του, υποδεχόμενος με πολλές εκπλήξεις τους «ψαγμένους» επισκέπτες του.
