Μονεμβασιά: Ένας προορισμός για περισσότερο από ένα Σαββατοκύριακο

Ο Δήμος Μονεμβασιάς, με έδρα τους Μολάους, είναι ένας προικισμένος τόπος, ένας προορισμός ιδιαίτερης αξίας και ομορφιάς.

Είναι ένας από τους λίγους δήμους της χώρας που διαθέτει ένα τόσο πλούσιο και συνάμα διαφορετικό τουριστικό περιεχόμενο, με πολλά κρυμμένα μυστικά.

Το αποδεικνύει άλλωστε με τον πιο εμφαντικό τρόπο η Καστροπολιτεία, μια από τις πιο καλά κρυμμένες και ταυτόχρονα πιο καλοδιατηρημένες μεσαιωνικές Πολιτείες που υπάρχουν παγκοσμίως.

Ο μυστικισμός και ο ρομαντισμός που αιωρείται στην ατμόσφαιρα, αναδύεται από κάθε γωνιά της πόλης και αποκαλύπτεται σε κάθε βήμα του επισκέπτη.

Αλλά Μονεμβασιά δεν είναι μόνο η Καστροπολιτεία.

Είναι και ο Γέρακας, όπου στο  πανέμορφο φυσικό λιμάνι του πέρα από μια σειρά από γραφικά ταβερνάκια πάνω στο κύμα της θάλασσας που σερβίρουν θαυμάσια θαλασσινά και παραδοσιακά πιάτα, μπορεί κανείς να συναντήσει το μοναδικό φιόρδ στην Ελλάδα.

Είναι το μέρος που φημίζεται για τις μακραίωνες ελιές του (που «αναγκάζει» ακόμα και σήμερα τους ντόπιους που έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό να διανύουν εκατοντάδες χιλιάδες μίλια για να μαζέψουν το λάδι της χρονιάς του) και για τον υγρότοπο του, τον οποίο επιλέγουν ως σταθμό τους τα μεταναστευτικά πουλιά.

Ένας ακόμη γοητευτικός προορισμός είναι και το Κυπαρίσσι, η αρχιτεκτονική του οποίου παραπέμπει κυρίως σε νησί παρά σε λακωνικό τοπίο. Η διαδρομή προς το Κυπαρίσσι είναι μαγευτική. Αφού περάσεις μέσα από την ενδοχώρα και την ιστορία της λακωνικής γης και φτάσεις στην άκρη του γκρεμού από όπου θα έχεις και την καλύτερη θέα προς το Μυρτώο και το Αιγαίο πέλαγος, θα κατηφορίσεις για τα τρία χωριά που αποτελούν το Κυπαρίσσι.

Τόπος ιδιαίτερος με έντονα νησιώτικα χρώματα, μια και τα άσπρα σπίτια με τα μπλε παράθυρα βρίσκονται μόλις ένα βήμα πάνω από την ακρογιαλιά, έχοντας ως φόντο και ως «προστασία» το απόκρημνο και άγριο βουνό του Πάρνωνα.

Οι πανέμορφες παραλίες με τα γαλαζοπράσινα νερά είναι η καλύτερη αποζημίωση για τον επισκέπτη, ο οποίος μπορεί να απολαύσει έναν από τους ελάχιστους ανεπιτήδευτους παραδοσιακούς οικισμούς των ακτών του Μοριά.

Η Νεάπολη είναι ένας τόπος όπου το χρώμα του ήλιου και η αύρα της θάλασσας θα σε μαγέψουν από την πρώτη στιγμή που θα πατήσεις το πόδι σου στην περιοχή.

Ο επισκέπτης δεν θα πρέπει να αφήσει τη φευγαλέα ματιά του να χαθεί μόνο στη θέα προς τη θάλασσα με φόντο την Ελαφόνησο και τα Κύθηρα.

Θα πρέπει παράλληλα να αναζητήσει τις κρυμμένες ομορφιές που είνα διάσπαρτες στην παλιά πόλη, την παλιά συνοικία με την πλούσια ιστορία και τα έντονα αιγιοπελαγίτικα χρώματα που παραπέμπουν στις Κυκλάδες.

Η πόλη γνώρισε μεγάλη άνθηση, ως εμπορικό λιμάνι, στους ρωμαϊκούς  χρόνους αλλά μέχρι την ύστερη αρχαιότητα είχε παρακμάσει.

Από τη Νεάπολη, η οποία σχεδιάστηκε το 1837 από τον Βαυαρό αρχιτέκτονα Μπίρμαχ, ο οποίος έχει επίσης σχεδιάσει την Σπάρτη και την Κάρυστο, αρχίζουν μια σειρά από πεζοπορικές διαδρομές προς την χερσόνησο του Μαλέα, η οποία είναι γεμάτη από χωριά που είναι «τυλιγμένα» από αιωνόβιες βελανιδιές και βυζαντινά μοναστήρια.

Κοντά στη Νεάπολη ο ταξιδιώτης θα έχει την ευκαιρία να επιλέξει ανάμεσα σε μια σειρά από παραλίες, οι οποίες είτε είναι απόμερες και έχουν ξεχαστεί από τον χρόνο είτε έχουν ως κύριο χαρακτηριστικό της τη ζωντάνια και την έντονη δράση.

Ένα άλλο σημαντικό αξιοθέατο που δεν θα πρέπει να παραλείψετε είναι το απολιθωμένο δάσος του Αγίου Νικολάου Βοιών. Εδώ θα συναντήσετε  απολιθωμένους φοίνικες και κωνοφόρα δένδρα, με κορμούς που έχουν διάμετρο από 0,5 έως 1 μέτρο και ύψος έως 2 μέτρα, ηλικίας 2-3 εκατομμυρίων ετών, τα οποία δεν απολιθώθηκαν από τέφρες ηφαιστείου, αλλά «ασβεστώθηκαν» από την άνοδο της θάλασσας.

Αλλά εξίσου φυσικό υπερθέαμα είναι και το Σπήλαιο της Καστανιάς.

Είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά σπήλαια της Ελλάδας.

Το σπήλαιο της Καστανιάς βρίσκεται καλά κρυμμένο στο νότιο άκρο της Πελοποννήσου, λίγα λεπτά από τη Νεάπολη.

Η καταπράσινη ορεινή διαδρομή για το σπήλαιο ακολουθεί την ανατολική απόληξη του Πάρνωνα που σβήνει στο ακρωτήριο του Μαλέα.

Πλούσιο σε πυκνότητα και σε ποικιλία σχημάτων, χρωμάτων και μορφών, το σπήλαιο κατατάσσεται δεύτερο στο είδος του σε όλη την Ευρώπη.

Τρία εκατομμύρια χρόνια χρειάστηκε η φύση για να δημιουργήσει τον απαράμιλλο λιθωματικό διάκοσμο και να πλάσει σώματα και μορφώματα μιας φαντασίας αμύθητης.

Ανάμεσα στους θεόρατους κόκκινους και λευκούς «καταρράκτες», τις γιγάντιες πολύσχημες κολώνες, τις «κουρτίνες» και τα «σεντόνια» που ξεχύνονται σαν κέρινα ομοιώματα απ’ την οροφή, φωλιάζουν «χταπόδια» και «κοράλια», «ελεφαντάκια» και «μανιτάρια», «πουλιά» και καρικατούρες, «εξωτικά φυτά» και μνημειώδη πλάσματα.

Αλλά οι παραπάνω περιοχές και οι προτεινόμενες διαδρομές δεν είναι παρά ένα μέρος μόνο των όσων μπορεί κανείς να κάνει στη Μονεμβασιά. Υπάρχουν πολλές ακόμα ομορφιές, ενδεχομένως και μοναδικές στον ελλαδικό χώρο, τις οποίες δεν θα πρέπει να παραλείψετε.

Όπως είναι για παράδειγμα οι βυθισμένες Πολιτείες στην Πλύτρα και στο Παυλοπέτρι, (μοναδικοί αρχαιολογικοί τόποι – θησαυροί που αποτελούν εξαιρετικούς καταδυτικούς προορισμούς), ο νερόμυλος στα Τάλαντα που ακόμα και σήμερα αλέθει το σιτάρι όπως γινόταν τον παλιό καλό καιρό, τα μοναδικά κάστρα της περιοχής και ιδιαίτερα αυτό του Μεσοχωρίου αλλά και οι εκατοντάδες εκκλησίες που έχουν το δικό τους χρώμα και τη δική τους μοναστηριακή ιστορία.

Ανάμεσα σε αυτά τα αξιοθέατα είναι τα εξαιρετικά αναρριχητικά πεδία στο Ζόμπολο και στο Κυπαρίσσι, τα «ίχνη» και οι μνήμες από τη ζωή του μεγάλου Έλληνα ποιητή, Γιάννη Ρίτσου (στην Καστροπολιτεία όπου βρίσκεται το σπίτι του και στις Βελιές όπου κάποτε ήταν το εξοχικό της οικογένειας του) αλλά και πολλά χωριά, τα οποία ξεχωρίζουν για την πλούσια ιστορία τους, την ιδιαίτερη παράδοση και τα μοναδικά χρώματα τους.

Ένα από αυτά είναι το Φαρακλό, το «μπαλκόνι» των Βατίκων το οποίο χτίστηκε από τους Ενετούς το 1479. Ο οικισμός αναπτύχθηκε κατά το Μεσαίωνα και την Τουρκοκρατία και έγινε έδρα του δήμου Μαλέων, μετά την επανάσταση του 1821.

Απαραίτητη είναι μια βόλτα και από το Παραδείσι το οποίο είναι κυρίως γνωστό για τη γυναικεία βυζαντινή μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, η οποία και ιδρύθηκε από την Ειρήνη Παλαιολόγου, κόρη του βασιλιά Ανδρόνικου Παλαιολόγου το 1300 και λειτούργησε μέχρι το 1821. Το μοναστήρι, παρά την παρακμή του, συνέχισε να αποτελεί το επίκεντρο των εκδηλώσεων του Δεκαπενταύγουστου.

Επισκεφτείτε επίσης, το Λάχι, το χωριό των καπεταναίων, που προσφέρει εκπληκτική θέα στο Λακωνικό κόλπο και τα Βελανίδια, στο νοτιότερο άκρο του ορεινού όγκου του Πάρνωνα με την εκπληκτική θέα στη θάλασσα.

Το χωριό διακρίνεται για τα βυζαντινά εκκλησάκια του όπως ναός του Αγ. Κωνσταντίνου, του Αγ. Παντελεήμονος και του Αγ. Ιωάννη του Χρυσόστομου με πλούσιες τοιχογραφίες.

Επιπλέον, οι παραθαλάσσιοι οικισμοί Μαραθιάς, Ελιά και Αρχάγγελος είναι ιδιαίτερα γραφικοί και ελκυστικοί μια και σε αυτούς θα συναντήσει κανείς μερικές από τις πιο όμορφες παραλίες της περιοχής.

Η περιοχή της Μονεμβασιάς είναι ένας προορισμός που προσφέρει τα πάντα στον επισκέπτη του.

Ιστορία, πολιτισμό, γεύσεις, τοπικά προϊόντα, παραλίες για όλα τα γούστα, ξεκούραση, απομονωτισμό, δράση, extreme sports, βόλτες και διαδρομές σε τοπία ιδιαίτερης ομορφιάς.

Το κυριότερο όμως είναι ότι συνδυάζει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά δείχνοντας σεβασμό τόσο στο παρελθόν και στην φυσιογνωμία του τόπου όσο και στις επιθυμίες του επισκέπτη.

Είναι ένας προορισμός που θα σε σαγηνεύσει από την πρώτη στιγμή με το πόσο αρμονικά “παντρεύονται” τελείως διαφορετικές εικόνες, οι οποίες από τη μια αποκαλύπτουν την αγριάδα και το απόκοσμο του βράχου και από την άλλη αποπνέουν μια μοναδική ζεστασιά και ανεμελιά χάρη στη θάλασσα και στον ήλιο.

Το μόνο που χρειάζεται είναι χρόνος, πολύ περισσότερος από ένα Σαββατοκύριακο, για να ανακαλύψει κανείς τις ομορφιές και τα μυστικά του τόπου.